
Milyarlarca arasından
Bir yıldız parlar, ellerimdir
Kollarımdır pergeli eğimli tutan
Çatısı yoktur burada evlerin
Gölleri dolduran kurna gözlerimdir
Yaşarken ruhum şarkı söylüyor benim
Vadinin sonunda varılan
Yerden toprak kayar, ayaklarımdır
Omuzlarımdır yamaçtaki dağları dik tutan
Yükü yoktur burada karıncaların
Göklerde oynaşan bulut düşlerimdir
Ondandır işte, ruhum şarkı söylüyor benim
Sessizliğin ardındaki çıtırtıdan
Mor, beyaz, kırmızı, sarı çiçek açar, saçlarımdır
Dudaklarımdır yerin yüzüne öpücükler konduran
Rüzgâr, nefes alışıdır burada ağaçların
Düzlüğe çıkaran yol çocukluğumdur
Evimdeyim ya, ruhum şarkı söylüyor benim